Optesche Wee

Den optesche Wee L (oder d'optesch Weelängt) ass an der Wellenoptik d'Längt vun der Streck, fir déi d'Liicht am Vakuum déi selwecht Zäit benotzt wéi fir e Wee mat méiglecherweis ofwäichender Phasevitess (der Vitess, mat där d'Wellefronten d'Liicht entfalen).

D'Differenz vun den optesche Weelängte vun zwéi Weeër heescht Gangënnerscheed.

Berechnung

D'Verhältnes vun der Liichtvitess am Vakuum $c_0$ zu der Phasevitess $c_{\mathrm{M}}$ am Medium ass de Refraktiounsindex n vum Medium. Wann deen op dem Wee deelweis konstant ass, wéi z. B. beim Stralverlaf duerch e Lënsesystem, dann ass déi optesch Weelängt eng Zomm iwwer d'Deelstrecken $s_i$:

$L=\sum n_i\cdot s_i.$

Wann de Refraktiounsindex dogéint vu Plaz zu Plaz wiesselz, z. B. bei enger Loftspigelung, da gëllt allgemeng:

$L=\int n(s)\cdot \mathrm{d}s.$

Kuckt och

• Fermat-Prinzip