Quelltext vun der Säit Optesche Wee weisen

Den '''optesche Wee'''&nbsp;''L'' (oder d''''optesch Weelängt''') ass an der [[Wellenoptik]] d'Längt vun der Streck, fir déi d'[[Liicht]] am [[Vakuum]] déi selwecht Zäit benotzt wéi fir e Wee mat méiglecherweis ofwäichender [[Phasevitess]] (der Vitess, mat där d'[[Wellefront]]en d'Liicht entfalen).

D'Differenz vun den optesche Weelängte vun zwéi Weeër heescht [[Gangënnerscheed]].

== Berechnung ==
D'Verhältnes vun der [[Liichtvitess|Liichtvitess am Vakuum]] <math>c_0</math> zu der Phasevitess <math>c_\mathrm{M}</math> am [[Ausbreedungsmedium|Medium]] ass de [[Refraktiounsindex]]&nbsp;''n'' vum Medium. Wann deen op dem Wee deelweis konstant ass, wéi z.&nbsp;B. beim [[Stralenoptik|Stralverlaf]] duerch e [[Lënsesystem]], dann ass déi optesch Weelängt eng Zomm iwwer d'Deelstrecken <math>s_i</math>:<ref>Max J. Riedl: ''Optische Grundlagen für Infrarotsysteme'' (= ''Tutorial Texts in Optical Engineering.'' 56). SPIE Press, Bellingham WA 2002, ISBN 0-8194-4499-5, S. 80.</ref>

:<math>L = \sum n_i \cdot s_i \, .</math>

Wann de Refraktiounsindex dogéint vu Plaz zu Plaz wiesselz, z.&nbsp;B. bei enger [[Loftspigelung]], da gëllt allgemeng:

:<math>L = \int n(s) \cdot \mathrm{d}s \, .</math>

== Kuckt och ==
* [[Fermat-Prinzip]]

{{Referenzen}}

[[Kategorie:Optik]]